Aðbúnaður, hollustuhættir og öryggi

7.1.       Öryggisbúnaður

Á vinnustöðum skal vera fyrir hendi, til afnota fyrir starfsfólk sá öryggisbúnaður, sem Vinnueftirlit ríkisins telur nauðsyn­legan vegna eðlis vinnunnar, eða tiltekinn er í kjarasamningi.

Starfsfólki er skylt að nota þann öryggisbúnað, sem getið er um í kjarasamningum og reglugerðum og skulu yfirmenn og trúnaðarmenn sjá um, að hann sé notaður.  Ef starfsfólk notar ekki öryggisbúnað, sem því er lagður til á vinnustað, er heimilt að vísa því fyrirvaralaust úr starfi eftir að hafa aðvarað það skriflega.

Trúnaðarmaður starfsfólks skal tafarlaust ganga úr skugga um, að tilefni uppsagnar hafi verið fyrir hendi og skal honum gefinn kostur á að kynna sér alla málavexti.

Sé hann ekki samþykkur tilefni uppsagnar skal hann mótmæla uppsögninni skriflega og kemur þá fyrirvaralaus uppsögn eigi til framkvæmda. Brot á öryggisreglum, sem valda því að lífi og limum starfsmanna er stefnt í voða, skal varða brottvikningu án undangenginna aðvarana, ef trúnaðarmaður og forsvars­maður fyrirtækisins eru sammála um það.

Ef öryggisbúnaður sá, sem tiltekinn er í kjarasamningum og Vinnueftirlit ríkisins hefur gefið fyrirmæli um að notaður skuli, er ekki fyrir hendi á vinnustað er hverjum þeim starfsmanni, er ekki fær slíkan búnað, heimilt að neita að vinna við þau störf, þar sem slíks búnaðar er krafist.  Sé ekki um annað starf að ræða fyrir viðkomandi starfsmann, skal hann halda óskertum launum.

Komi til ágreinings vegna þessa samningsákvæðis er heimilt að vísa málinu til fastanefndar ASÍ og SA.

7.2.       Aðbúnaður

Loftræsting, lýsing, stólar og önnur vinnuaðstaða í vinnu­stofum skal vera fullnægjandi. Þar sem andrúmsloft mettast af hárlakki og óheilnæmum efnum, skal koma fyrir loftsogs­búnaði, sem sogar mengað loft frá vinnustað.

Verði ágreiningur um, í hvaða tilvikum þörf sé fyrir ofan­greindan búnað, má vísa honum til öryggisnefndar viðkomandi starfsgreinar, skv. 11. gr. laga nr. 40/1980 um aðbúnað, hollustuhætti og öryggi á vinnustöðum