Ítarupplýsingar

15. feb 2019

Gullgrafaraástand hjá efstu lögum samfélagsins

Ekki er hægt að halda því fram að okkur hafi miðað mikið áfram í samningaviðræðunum þessa vikuna en höfum þó reynt að þoka málum í rétta átt. Tíminn hefur verið notaður í samtöl við atvinnurekendur í einstökum starfsgreinum s.s í málm- og byggingageiranum.

SA hefur lagt fram tilboð til þeirra félaga sem hafa vísað deilunni til sáttasemjara og kynnt það efnislega fyrir iðnfélögunum án þess að það hafi verið lagt fram formlega. Nú er verið að skoða innihald tilboðsins og hvernig eigi að bregðast við því og að hvaða leyti það uppfyllir okkar kröfur.

Með tilboðinu til félaganna sem hafa vísað til sáttasemjara er ljóst að það eru að verða vatnaskil í þessari deilu. Spurning er hvort tilboðið sé grunnur til að byggja á eða hvort það leiðir til þess að félögin fari í auknum mæli að skapa sér stöðu til að geta þrýst á. Tíminn tikkar og öllum ætti að vera ljóst að nú þarf eitthvað að fara að gerast.

Það sem hefur verið að trufla samtölin um endurnýjun kjarasamninga eru fréttir af gríðarlegum hækkunum hjá bankastjórum og æðstu embættismönnum ríkisins. Það gap sem stjórnvöld bjuggu til með því að fella niður kjaradóm, og vera ekki tilbúin með fyrirkomulag sem á að taka við, hafa þeir sem eru i efstu lögunum samfélagsins nýtt til hins ítrasta.

Stjórnvöld bera þarna mikla ábyrgð og það er þeirra að taka á þessum ósóma og gefa fólki kost á að skila til baka þessum óhóflegu hækkunum eða hverfa af vettvangi.

Næsta vika getur orðið viðburðarrík og ekki ósennilegt að það skýrist hvert kjaraviðræðurnar þróast.

Við erum enn þá að vinna að styttingu vinnuvikunnar og gerum okkur vonir um að okkur takist að ná góðri lendingu í því máli.

Ítarupplýsingar

12. feb 2019

Sættum okkur ekki við að allt sé dýrara á Íslandi

Í síðustu viku birti ASÍ verðkönnun sem gerð var í öllum höfuðborgum Norðurlanda. Það sem vekur athygli er hvað verðmunurinn er mikill, en 67% dýrara er að kaupa vörukörfuna í Reykjavík en t.d. í Helsinki þar sem hún var ódýrust.

Við Íslendingar eigum ekki að sætta sig við allt sé svo miklu dýrara hér en í þeim löndum sem við berum okkur saman við.

Fátt hefur meiri áhrif á afkomu almennings en verðlag á nauðsynjavörum ekki síst hjá þeim sem búa við lökustu kjörin.

Samiðn krefst þess að stjórnvöld fái hlutlausan aðila til að gera samanburðarrannsókn á verðlagi í smávöruverslunum á Íslandi og hinum Norðurlöndunum.

Mikilvægt er að öll keðjan verði skoðuð s.s. innkaupverð, tollar, skattlagning, birgjar, dreifing, álagning og ekki síst milliliðir.

Komi í ljós að það er verðmunur á Íslandi og hinum Norðurlöndunum verði ástæður þess greindar og birtar almenningi.

Niðurstöður rannsóknarinnar verði birtar sem fyrst eða eigi síðar en 1. maí n.k.

Ítarupplýsingar

08. feb 2019

Krafa er stytting vinnuvikunnar og góð laun fyrir dagvinnu

Nokkur hægagangur hefur verið í samningamálum þessa vikuna og er ýmislegt sem veldur því, m.a. að samningsgerðin er mjög flókin og þung. Þetta er ekkert nýtt, stundum ganga hlutirnir hratt og vel en svo koma stundir þar sem lítið er að gerast.

Það sem hefur vakið mesta athygli þessa vikuna er verðkönnun ASÍ sem gerð var í höfuðborgum Norðurlandanna á tilgreindri vörukörfu. Það sem stendur upp úr er hvað vörukarfan er mikið dýrari í Reykjavík en hinum höfuðborgunum. Vörukarfa sem er samsett af algengum matvörum úr helstu vöruflokkum er 67% dýrari í Reykjavík en í Helsinki og 40% dýrari en í Ósló sem er ein dýrasta borg í heimi.
Þannig kostaði vörukarfan 7.878 kr. í Reykjavík en 4.729 kr. í Helsinki. Þessi mikli verðmunur vekur margar áleitnar spurningar sem nauðsynlegt er að fá svör við. Nú er svo komið að verðlag á Íslandi er með því hæsta sem þekkist og erum við á svipuðum stað og Sviss sem er eitt dýrasta land í heimi.

Það er full ástæða til að stoppa við og greina hvers vegna er vöruverð er svona hátt á Íslandi. Eru það innkaupin sem valda þessu háa verði eða er það álagningin eða hvoru tveggja? Er það slæmur rekstur á verslunum í Reykjavík? Neytendur eiga að fylgja þessu eftir og krefja stjórnvöld og þá sem stunda verslunarrekstur svara. Neytendur eiga ekki að láta bjóða sér þau afar kjör sem staðfest eru í könnun ASÍ.

Verklýðshreyfingin á að krefja stjórnvöld um aðgerðir sem tryggja íslenskum neytendum sambærilegt vöruverð og okkar kollegar á hinum Norðurlöndunum búa við. Við eigum ekki að hlusta á skýringar eins og þá „ það er bara svo dýrt að vera Íslendingur“. Það er ljóst að svokölluð samkeppni er ekki að skila íslenskum neytendum sanngjarnt vöruverð það þarf eitthvað fleira að koma til.
Nú er nóg komið, þetta er farið minna á þá tíma þegar hér ríkti einokunarverslun Dana og kaupmaðurinn ákvað verðið sjálfur.

Nokkur umræða hefur verið í fjölmiðlum um að verið sé að semja um niðurfellingu kaffitíma og verið sé að selja þá á útsölu. Við sem erum við samningaborðið könnumst ekki við slíkt. Ef samkomulag næst um styttingu vinnuvikunnar þá ákveður meirihluti starfsmanna á viðkomandi vinnustað hvort þeir taka kaffitíma eða ekki. Í gildandi kjarasamningi stendur eftirfarandi grein 3.1.2. “Starfsmenn og atvinnurekandi á hverjum vinnustað skulu gera með sér samkomulag um nánari tímasetningu á kaffihléum. Heimilt er með samkomulagi á vinnustað að fella annan eða báða kaffitímana niður og styttist þá dagvinnutímabilið.“

Það er ekki verið að ræða um að breyta þessu fyrirkomulagi heldur snýst málið um ef kaffitímar eru felldir niður þá sé samkomulag um að ávinningnum af því verði skipt milli starfsmanna og atvinnurekenda. Ekki hafa þetta eins og er í dag að ávinningurinn renni óskiptur í vasa atvinnurekandans. Að öðru leyti er ekki hægt að tjá sig um málið því það hefur ekki tekist samkomulag um endanlega útfærslu.

Einnig hefur verið umræðunni um að það sé verið að lengja dagvinnutímabilið frá 07.00-19.00 alla virka daga.
Í gildandi kjarasamningi Samiðnar grein 2.1. er kveðið á um dagvinnutímabilið.
„Dagvinna skal vera 40 klst. á viku á tímabilinu frá 07.00 til 18.00 mánudaga til föstudaga.“ Í grein 5.7. Heimil frávik a) Sveigjanlegt dagvinnutímabil „Dagvinnutímabil verði á tímabilinu 07.00 til 19.00.“
Einnig hefur verið rætt um að það sé verið að lækka yfirvinnuálagið og gefið til kynna að verið sé að semja um að lækka það úr 80% í 66%. Það eru þrír áratugir síðan kjarasamningum var breytt og hætt að miða við 80% yfirvinnuálag en í staðin samið um hlutfall af mánaðarlaunum. Engin umræða hefur farið fram um að breyta þessu hlutfalli.

Kristján Þórður talsmaður iðnaðarmanna skrifaði góða grein í Kjarnann í vikunni um það óréttlæti sem birtist í tekjutengingum almannatrygginga gagnvart lífeyri frá lífeyrisjóðum. Ein af megin kröfum iðnaðarmanna er að það verði tekin áþreifanlegur áfangi í að afnema tekjutengingar í almannatryggingakerfinu og allir sem greiði í lífeyrisjóð njóti þess í betri afkomu þegar eftirlauna árin taka við. Hér er um mikið hagsmunamál að ræða fyrir okkar eldri félaga og þá sem fara á eftirlaun á næstu árum.

Umræða í fjölmiðlum er mikilvæg því hún miðlar upplýsingum til félagsmanna og gerir þeim kleift að mót sér afstöðu til þess serm unnið er með á hverjum tíma.

Það er gott að það fari fram umræða um hvert við viljum stefna með nýjum kjarasamningum en þá er mikilvægt að sú umræða byggi á staðreyndum.

Krafa okkar iðnaðarmanna er að það verði raunstytting á vinnuvikunni, samið verði um góð laun fyrir dagvinnu. Það er sú krafa sem við erum að vinna með.

Ítarupplýsingar

01. feb 2019

Ekki vika stórra tíðinda - en viðræður halda áfram

Vikan sem senn er að baki verður kannski ekki skráð sem vikan þegar stóru tíðindin bárust af viðræðum um endurnýjun kjarasamninga. En viðræðum hefur verið haldið áfram.

Að stytta vinnuvikuna án skerðingar á launum og gera samhliða ráðstafanir til þess að tekjur fyrir dagvinnu dugi til góðrar afkomu, og innan ekki langs tíma verði yfirvinna frekar undantekning en meginregla, er verkefni sem kallar á mikla yfirlegu og vandaðar útfærslur.

Við erum að vinna með það yfirmarkmið að stytta vinnuvikuna og semja um góð laun. Til að dregið verði úr yfirvinnu verður fólk að vera sæmilega sátt við það sem það ber úr bítum fyrir dagvinnuna. Það er löng hefð á íslenskum vinnumarkaði að vinna yfirvinnu og því þarf að breyta. Það er hins vegar ljóst að við breytum ekki gömlum hefðum á einum degi en það er sameiginlegur vilji að hefja vegferðina að þessu markmiði.

Iðnaðarmannasamfélagið hefur lagt mikla áherslu á að tekið sé á brotastarfsemi á íslenskum vinnumarkaði sem snýr að erlendum starfsmönnum, kennitöluflakki og svartri atvinnustarfsemi.
Í gær skilaði starfshópur tillögum til félagsmálaráðherra um úrræði til að vinna gegn brotastarfsemi á íslenskum vinnumarkaði. Þessu ber að fagna og við fyrstu sýn lofa þær góðu. Ekki hefur gefist tími til að rýna tillögurnar en megin markmið þeirra er að regluverk á vinnumarkaði verði skilvirkt og þær aðgerðir sem ráðist verði í skili tilætluðum árangri.

Unnið hefur verið í málum sem snúa að stjórnvöldum og má þar nefna skattamál og húsnæðismál sem við gerðum góð skil í síðasta pistli.

Í þessari viku hafa málefni sem snúa að almannatryggingum þ.á.m tekjutengingar fengið framgang og ættu tillögur þar að lútandi að geta farið til stjórnvalda á næstu dögum.

Iðnaðarmannasamfélagið hefur lagt mikla áherslu á að dregið verði úr tekjutengingum í almannatryggingakerfinu vegna lífeyris frá lífeyrissjóðum. Einnig að tryggt verði jafnræði gagnvart almannatryggingum hvort sem lífeyrisþegi er að fá lífeyri úr samtyggingu eða séreign ef hún er tilkomin vegna skylduiðgjalds.

Það eru fleiri mál sem við viljum taka upp gagnvart stjórnvöldum sem snúa að lífeyrismálum t.d hefur iðnaðarmannasamfélagið lagt til að heimilað verði að nota megi tilgreinda séreign í afmarkaðan tíma til fyrstu kaupa á íbúðarhúsnæði.

Við munum halda áfram að funda á næstu dögum og vonandi verður frá fleiru að segja í næsta pósti. Við vonum að allir eigi framundan góða helgi og ef félagsmenn hafa fyrirspurnir eða innlegg til samningamanna, verður slíku tekið fagnandi og má senda á This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.

Ítarupplýsingar

29. jan 2019

Eingreiðsla 1. febrúar

Þann 1. febrúar greiðist sérstök eingreiðsla til þeirra sem starfa eftir kjarasamningum ríkis og sveitarfélaga eða eftirtalinna stofnana/fyrirtækja á þeirra vegum:

Ríkið - kr. 55.000
Reykjavíkurborg - kr. 49.000
Sveitarfélögin - kr. 49.000
Strætó - kr. 49.000
Kirkjugarðar Reykjavíkurprófastsdæma - kr. 55.000
Faxaflóahafnir - kr. 49.000

>>> Sjá nánar

Eingreiðslan miðast við starfsfólk í fullu starfi og er við störf í desember 2018 og enn í starfi í janúar 2019.  Upphæðin greiðist hlutfallslega miðað við starfstíma og starfshlutfall í desember.

Ítarupplýsingar

25. jan 2019

Stytting vinnuvikunnar og nýtt launakerfi

Vinnan við gerð nýs kjarasamnings hefur haldið áfram í þessari viku og athyglin beinst að styttingu vinnuvikunnar og gerð nýs launakerfis.
Það sem borið hefur hæst eru húsnæðismálin og framlagning tillagna húsnæðishópsins sem forsætisráherra skipaði fyrir tveimur mánuðum. Margar þeirra tillagna sem starfshópurinn leggur til eru góðar og munu leiða til framfara ef þeim verður hrint í framkvæmd. Margar nefndir hafa á undangengnum árum skilað skýrslum um úrbætur í húsnæðismálum sem síðan hafa dagað uppi í hillum ráðuneytanna. Við vonum öll að það verði ekki raunin að þessu sinni, það væru svik við almenning.

Tillögurnar eru í 7 flokkum:
1 Almennar íbúðir - stækkun kerfisins með stofnframlögum og hærri tekjumörkum
2 Húsnæðisfélög - stuðningur við óhagnaðardrifin húsnæðisfélög
3 Leiguvernd - skýrari reglur á leigumarkaði án þess að það bitni á framboði
4 Skipulags og byggingamál - endurskoðun regluverks til einföldunar og rafvæðing stjórnsýslu
5 Samgönguinnviðir - hraðari uppbygging samgönguinnviða og almenningssamgangna
6 Ríkislóðir - ráðstöfun ríkislóða fyrir íbúðir, þar á meðal fyrir leigumarkaðinn
7 Upplýsingamiðlun - samræmd söfnun og miðlun upplýsinga um húsnæðismál.

Megin veikleiki tillagna starfshópsins er að þær eru ekki tillögur sem hægt er að ganga að og hrinda beint í framkvæmd. Margar gætu þurft nokkuð langan aðdraganda til að komast í framkvæmd t.d. framkvæmdir á ríkislóðum á Keldum eða uppbygging samgangna. Eitt er það sem hefur orðið banabiti margra góðra tillagna um úrbætur í húsnæðismálum er að þeim hefur ekki fylgt fjármagn. Framhjá þessu er skautað býsna létt í tillögugerðinni og er t.d. fjármögnuninni vísað til ASÍ og SA og er þar væntanlega verið visa til að fjármagnið eigi að koma úr lífeyrissjóðunum.

Það er alkunna að skortur er á húsnæði sérstaklega fyrir tekjulágar fjölskyldur og brýnt að tekið verði á þeim vanda hratt og vel. Á þeim vanda verður ekki tekið nema til komi aukið fjármagn, en án þess munu tillögurnar eiga erfiða fæðingu. Það eru mikill vonbrigði að ekki skuli fylgja tillögur að fjármögnun svo hægt sé að hrinda þeim strax framkvæmd og leysa vanda þessa fólks.
Aðrar tillögur svo sem um leiguvernd og skipulags og byggingamál snúa að alþingi og sveitafélögum. Þar ættu að vera hæg heimatökin ef vilji er fyrir hendi. Þar þarf ekki að koma til samningagerð aðila vinnumarkaðarins. Reyndar er búið að benda á þessa vankanta lengi en engar úrbætur hafa átt sér stað. Nú er búið að skjalfesta vandann í skýrslu svo þessum aðilum er ekkert að vanbúnaði að hefjast handa.

Rétt er að ítreka að það er margt gott í þessum tillögum og vonandi komast flestar til framkvæmda en margt bendir til þess að það kunni að reynast snúið að koma þeim í framkvæmd m.a. vegna þess að þær eru ekki fjármagnaðar.

Nú eru þessar tillögur komnar til ríksstjórnarinnar og við hljótum að kalla eftir svörum hvernig hún ætlar að tryggja framgang þessara tillagna ekki síst hvernig á að fjármagna þær.
Fólkið sem er búið er að bíða lengi eftir að fá lausn á sínum húsnæðisvanda getur ekki beðið lengur, það á rétt á að fá skýr svör. Við þurfum að taka til hendinni og fara að framkvæma, hætta að tala og skrifa skýrslur því þær búa ekki til húsnæði.

Hugmyndir ASÍ félaganna í skattamálum litu einnig dagsins ljós í vikunni. Megin stefið í þeim er fjögurra þrepa skattkerfi þar sem lægstu laun beri minnstan skatt, millitekjur lækki einnig eða standi í stað en tekjur ríkissjóðs verði sóttar frekar til hálaunafólks; til fjármagnstekna og þeirra sem nýta auðlindir landsins eða í svarta hagkerfið. Markmið þessara tillagna er að auka jöfnunarhlutverk skattkerfisins. Það verður hlutverk ASÍ í þessum kjaraviðræðum að fylgja þessum tillögum eftir við stjórnvöld.